تحلیل استناد معتزله به قرائات شاذ
|
|
|
|
|
نویسنده
|
جبرئیلی جلودار عبدالله ,رضوی مجتبی اختر ,عالمی محمود
|
|
منبع
|
مطالعات قرائت قرآن - 1400 - دوره : 9 - شماره : 16 - صفحه:217 -244
|
|
|
|
|
چکیده
|
از جمله دانش‌هایی که ریشه در نزول قرآن دارد، دانش قرائات است. رویکردهای مختلفی در این زمینه میان دانشمندان اسلامی وجود دارد. بحث قرائات از قدیم‌الایام موردتوجه و کنکاش پژوهشگران بوده است. تعاریف متعددی در مورد قرائات معتبر و شاذ از سوی علماء مطرح شده است و ملاک‌های متفاوتی در این زمینه بیان شده است. پیروان مکتب معتزله که یکی از مکاتب اعتقادی مهم در جهان اسلام محسوب شده و تاکید زیادی بر خردگرایی دارد در برخی از موارد برای توجیه عقاید خود از قرائت‌های شاذ استفاده کرده‌اند که موضوع این مقاله است. جایگاه ویژه قرآن و قرائت اصیل آن و لزوم استفاده از قرائات معتبر در تفسیر قرآن، ضرورت تحلیل دقیق علمی استناد به قرائات شاذ را می طلبد. بر همین اساس مقاله حاضر می‌کوشد با استفاده از روش توصیفی تحلیلی با رویکرد انتقادی و با بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای به تحلیل دیدگاه معتزله درباره قرائات شاذ بپردازد. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که معتزله در پاره‌ای از موارد، آیاتی که با مبانی فکری آنان ناسازگار است را توجیه کرده و اگر راهی برای توجیه نبود، به قرائات شاذ تمسک کرده‌اند؛ ایشان ملاک و معیار واحدی در این زمینه نداشته‌اند. در این مقاله نمونه‌هایی از کاربرد کلامی، فقهی و تفسیری معتزله از قرائات شاذ موردبررسی قرار گرفت.
|
|
کلیدواژه
|
قرآن، تفسیر، معتزله، اختلاف قرائت، قرائات شاذ، کلام، فقه، زمخشری، کشاف
|
|
آدرس
|
جامعه المصطفی العالمیه, ایران, جامعه المصطفی العالمیه, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
afgalemi@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|