|
|
|
|
سیاست خارجی لیبی در دوران قذافی: از مقابله جویی تا مشارکت جویی داوطلبانه با غرب
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عباسی مجید
|
|
منبع
|
پژوهش هاي راهبردي سياست - 1400 - دوره : 10 - شماره : 37 - صفحه:235 -266
|
|
|
|
|
چکیده
|
تحولات سیاسی موسوم به بیداری اسلامی که از سال 2011 خاورمیانه عربی را فراگرفت، در یک مورد با دخالت نظامی غرب به سرنگونی رژیم حاکم در لیبی منجر شد. این دخالت نظامی در حالی بود که رژیم قذافی در سیاست خارجی خود از جهتگیری ضدغربی به سمت مشارکت داوطلبانه با غرب متمایل شده و روابط علی الظاهر عادی گردیده بود. اما علی‌رغم این تغییرات، آغاز بحران داخلی لیبی به واکنش عملی و فوری ائتلاف کشورهای غربی با هدف سرنگونی قذافی منجر شد. این پژوهش ضمن مطالعه نظری سیاست خارجی لیبی در چارچوب پیشنظریه جیمز روزنا و با استفاده از روش توصیفیتبیینی، در پی پاسخ به این پرسش اصلی است که چرا علی‌رغم اینکه قذافی در دهه آخر حکومت خود سیاست خارجی تعامل‌گرا و مشارکت‌جویانه با غرب را در پیش گرفت اما در پی آغاز خیزش مردمی، کشورهای غربی در قالب سازمان ناتو به دخالت نظامی در این کشور مبادرت کردند؟ فرضیه اصلی عبارت از این است که علی‌رغم در پیش گرفتن سیاست تعامل‌گرایی با غرب؛ عدم اعتماد میان طرفین و فقدان اصلاحات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و تداوم نارضایتی‌های داخلی موجب شد که با آغاز بحران در لیبی، کشورهای غربی از سقوط قذافی حمایت کنند.
|
|
کلیدواژه
|
شورش داخلی، ایدئولوژی، سیاست خارجی، مشارکت داوطلبانه، مداخله نظامی،مقابله جویی
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبائی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
abbasi@atu.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Libyan Foreign Policy under Gaddafi: From Confrontation to Voluntary Partnership with the West
|
|
|
|
|
Authors
|
Abbasi Majid
|
|
Abstract
|
The political upheaval known as the Islamic Awakening, which has gripped the Arab Middle East since 2011, in one case led to the overthrow of the ruling regime in Libya through Western military intervention. The military intervention came as Gaddafi’s foreign policy shifted from an antiWestern orientation to voluntary engagement with the West, and relations seemingly normalized. But despite these changes, the onset of the internal Libyan crisis led to a practical and immediate response by the Western coalition aimed at overthrowing Gaddafi. This study, while theoretically studying Libyan foreign policy in the framework of James Rosena’s theory and using a descriptiveexplanatory method, seeks to answer the main question of why Gaddafi pursued an interactive and participatory foreign policy with the West in the last decade of his rule. But after the beginning of the popular uprising, the Western countries in the form of NATO began to intervene militarily in this country? The main hypothesis is that despite pursuing a policy of interaction with the West; Lack of trust between the parties and the lack of social, economic and political reforms and the continuation of internal discontent led the Western countries to support the fall of Gaddafi as the crisis in Libya began.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|