|
|
|
|
آسیب شناسی ساختاری دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
خادم زاده جواد ,ایزدی جهانبخش ,سلطانی علیرضا
|
|
منبع
|
پژوهش هاي راهبردي سياست - 1399 - دوره : 9 - شماره : 34 - صفحه:107 -141
|
|
|
|
|
چکیده
|
امروزه دیپلماسی عمومی بعنوان مکمل دیپلماسی رسمی تحت تاثیر فناوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی به ابزار مهمی در تحقق اهداف سیاست خارجی کشورها تبدیل شده است و بالطبع جمهوری اسلامی ایران نیز با توجه به ظرفیت های بالقوه فرهنگی، مذهبی و سیاسی در تلاش است از این ابزار در تحقق اصول و اهداف خود در عرصه بین‌المللی استفاده نماید. پرسش پژوهش این است که آیا جمهوری اسلامی ایران با توجه به ظرفیت‌های بالقوه فرهنگی، مذهبی و سیاسی توانسته است در دیپلماسی عمومی خود موفق عمل نماید؟ پاسخ این است که جمهوری اسلامی در عرصه‌های ساختاری، نهادی و مدیریتی و رویکردی در زمینه دیپلماسی عمومی دچار ضعف است و بر همین اساس نتوانسته است در زمینه مذکور آن طور که شایسته است عمل نماید.
|
|
کلیدواژه
|
قدرت نرم ، دیپلماسی عمومی، دیپلماسی عمومی سنتی، دیپلماسی عمومی مدرن ، الگوی شبکه ای
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز, دانشکده علوم سیاسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز, دانشکده علوم سیاسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز, دانشکده علوم سیاسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
soltani12@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Structural Pathology of Public Diplomacy of the Islamic Republic of Iran
|
|
|
|
|
Authors
|
Izadi Jahanbakhsh ,soltani alireza ,khademzadeh javad
|
|
Abstract
|
Today, public diplomacy, as a complement to formal diplomacy, has become an important tool in the realization of foreign policy goals through the use of modern information and communication technologies, and the Islamic Republic of Iran is also given its potential cultural, religious and political capabilities tries to take advantage of this instrument to realize its principles and objectives in the international arena. The question of this research is whether the Islamic Republic of Iran, given its potential cultural, religious, and political capabilities, has been successful in its public diplomacy? It is also mentioned in the response that the Islamic Republic is weak in a structural, institutional and managerial context of public diplomacy and, accordingly, has failed to act in the field of public diplomacy as it deserves.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|