|
|
|
|
نقش واسطهای خودشناسی و بهشیاری در رابطه بین نظم‌جویی هیجانی و تکانش‌گری در یک واحد نظامی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
صالح میرحسنی وحیده ,رفیعی پور امین ,گنجه آبادی زهرا
|
|
منبع
|
روان شناسي نظامي - 1399 - دوره : 11 - شماره : 43 - صفحه:75 -89
|
|
|
|
|
چکیده
|
مقدمه: این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطهای خودشناسی و بهشیاری در رابطه بین نظم‌جویی هیجانی و تکانش‌گری بین نظامیان صورت گرفته است. روش: طرح پژوهش از نوع کاربردی و با روش توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه نظامیان مرد یک پادگان نظامی شهر تهران در سال 1398 تشکیل می‌دهند که حجم جامعه آماری برابر 1500 نفر است. حداقل حجم نمونه 200 نفر می‌باشد که با روش نمونه‌گیری تصادفی منظم از پادگان نیروی دریایی تهران انتخاب شدند و از مقیاس‌های خودشناسی انسجامی (قربانی و همکاران، 2008) بهشیاری ماس (براون و رایان، 2003)، نظم‌جویی هیجانی گارنفسکی (گارنفسکی و همکاران، 2001) و تکانش‌گری بارت (بارت و همکاران، 2004) برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. به‌منظور توصیف و تحلیل داده‌های خام و ترسیم ماتریس همبستگی از نرم‌افزار spss استفاده شد و همچنین جهت تعیین تطابق مدل مفروض با داده‌های مشاهده‌شده و بررسی فرضیه پژوهش از معادلات ساختاری تحلیل مسیر و نرم‌افزار amos استفاده شد. در پژوهش حاضر براساس سطح سنجش متغیرها و فرضیه‌های موردنظر، در بخش توصیفی از آماره‌های توصیفی نظیر میانگین، انحراف معیار و نیز جداول توزیع فراوانی و نمودار استفاده شد و در بخش استنباطی نیز از روش آماری تحلیل مسیر براساس تعداد متغیرها استفاده شد. نتایج: یافته‌ها نشان دادند در مدل نهایی همه مسیرهای مستقیم در سطح کم‌تر از 0.01 معنی‌دار هستند و تعامل خودشناسی با تنظیم هیجانات بیشترین نقش واسطهای را در کاهش تکانش‌گری دارد.
|
|
کلیدواژه
|
خودشناسی، بهشیاری، نظم‌جویی هیجانی، تکانش‌گری، نظامیان
|
|
آدرس
|
دانشگاه پیام نور پاکدشت, گروه روانشناسی, ایران, دانشگاه پیام نور پاکدشت, گروه روانشناسی, ایران, دانشگاه پیام نور پاکدشت, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The Mediating Role of SelfKnowledge and Mindful Attention in the Relationship between Emotion Regulation and Impulsivity in a Military Unit
|
|
|
|
|
Authors
|
Rafiipor Amin ,Salehmirhasani Vahideh ,ganje abadi zahra
|
|
Abstract
|
Introduction: The aim of this study was to determine the mediating role of selfknowledge and mindful attention in the relationship between emotion regulation and impulsivity among military personnel. Method: This is an applied research work which was carried out using the descriptivecorrelational method. The statistical population (n ₌ 1500) consisted of all the male military personnel of the Tehran Naval Barracks in 2019. The minimum sample size is 200 people selected through the regular random sampling method from Naval Barracks in Tehran. The data collection instruments included the Cohesive SelfKnowledge Scale (Ghorbani et al., 2008), the Mindful Attention Awareness Scale (Brown & Ryan, 2003), the Garnfsky Emotion Regulation Questionnaire (Garnfsky et al., 2001) and the Bart Impulsivity Scale (Bart et al., 2004). To describe and analyze the raw data and to draw the correlation matrix, SPSS software was used. Also, to determine the conformity of the assumed model with the observed data and to test the research hypothesis, structural equations – path analysis and AMOS software were used. In the present study, based on the measurement level of the variables and hypotheses in question, in the descriptive part, descriptive statistics such as mean, standard deviation as well as frequency distribution tables and graphs were used, and in the inferential part, path analysis based on the number of variables was used. Results: The findings revealed that, in the final model, all the direct paths are significant at less than 0.01, and the interaction of selfknowledge with regulating emotions has the greatest mediating role in reducing impulsivity.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|